بهتر از "نیکی" ، "نیکوکار" است
زیباتر از "زیبایی" ، "گویندۀ" آن است
بهتر از "علم" ، "صاحب" آن است
بدتر از "بدی" ، "عامل" به آن است
وحشتناک تر از "وحشت" ، "آورندۀ" آن است.
بحار الانوار، ج ۷۵، ص ۳۷۰
بهتر از "نیکی" ، "نیکوکار" است
زیباتر از "زیبایی" ، "گویندۀ" آن است
بهتر از "علم" ، "صاحب" آن است
بدتر از "بدی" ، "عامل" به آن است
وحشتناک تر از "وحشت" ، "آورندۀ" آن است.
بحار الانوار، ج ۷۵، ص ۳۷۰
انتظار در لغت ، به معنای چشم به راه بودن و
نوعی امید به آینده داشتن است ؛ که موجب به
وجود آمدن آمادگی برای ظهور و درک منتظَر
می شود ، و ضد آن یأس و ناامیدی است. هرچه
انتظار بیشتر باشد آمادگی نیز بیشتر است.
انتظار مفهومی عمیق و پر ارزش دارد. به گونه ای
که رسول خدا (ص) نیز انتظار فرج را برترین
عبادت و افضل اعمال امتش می خواند.
(اکمال الدین ج2 ب55 ح1)
پرستاری ، از آغازین لحظات طلوع اسلام ، به صورت حرفه ای مقدّس مطرح بوده
است. تاریخ اسلام از پرستارانی چون ام سَلَمه ، ربیع ، ام سَنان ، لیلا غفاری و در رأس
همۀ آنها ، حضرت فاطمه و حضرت زینب (س) نام می برد.
حضرت امام خمینی (ره) در کلامی ارزشمند ، وظیفه پرستاران را ، سرشار از روح عطوفت
می داند و می فرماید: «چیزی که بسیار اهمیت دارد برای پرستاران و آنهایی که
تماس با بیمارها و مجروح ها دارند ، این است که روح عطوفت در آنها
باشد. یکی از اموری که کمک می کند به خوب شدن مریض ها این است که پرستار آنها ، به آنها تقویت روانی بدهد.
اگر عباس علمدار صف کرب و بلاست / از ازل تا به ابد پرچم زینب بالاست
مادری کرد برای سه امامش زینب / پس ولایت به پرستاری او پابرجاست
فرشتگان سفید پوش
خسته نباشید
گرچه می دانم
خستگی را خسته کرده اید
پیامبر صلی الله علیه و آله فرمود:
اَحَبُّکُمْ اِلَى اللّه ِ اَحْسَنُکُمْ اَخْلاقا؛
نقص یا کمبود زیبایی در چهره یک فرد را؛
اخلاق خوب تکمیل میکند...
اما کمبود یا نبود اخلاق را؛
هیچ چهره ی زیبایی نمی تواند تکمیل کند...
پایه و بنای شخصیت انسان ها ،
بر کردارشان میباشد،
و زیباترین شخصیت ها ،
متعلق به خوش اخلاق ترین انسان هاست...
امام حسن مجتبی (ع) می فرمایند:
التَّبَرُّعُ بِالمَعروفِ وَ الاِعطاءُ قَبلَ السُّؤالِ مِن اَکبَرِ السُّؤدَد
آغاز نمودن به نیکی و بذل و بخشش ، پیش از
درخواست نمودن ،از بزرگترین شرافت ها و
بزرگی هاست.
(نزهة الناظر و تنبیه الخاطر ص71)
تا توانی به جهان خدمت محتاجان کن / به دَمی یا دِرَمی یا قلمی یا قدمی