معمولاً انسان‌ها در زندگی ماشینی خود با وسائل بی‌جان، اخلاق مدارا، انصاف، رسیدگی و توجّه به آن وسیله را رعایت می کنند مثل :
- توقّف ماشین هنگام داغ کردن،
- بار سنگین نزدن هنگام کم‌باد بودن آن،
- توقّع متناسب با مدل ماشین (مثلاً از پراید توقّع ماشین مدل بالا نداشتن)،
- توجّه به نقص فنّی ماشین و پیگیری جهت رفع آن،
- پذیرش برخی محدودیتها و قوانین رانندگی مثل بستن کمربند،
- سرعت مجاز،
- ایستادن پشت چراغ قرمز
- پرداخت هزینه برای بیمه شخص ثالث و بدنه
- و دهها موارد دیگر (که هر راننده‌ای رعایت آن را بر خود لازم می‌داند)
- و حتّی در مواردی برای نگهداری و استفاده بهتر و مفیدتر از آن به متخصّص آن وسیله مراجعه کرده و یا آموزش می‌بینند.
نکته مهم این که بعضی ها آنقدر که با وسیله نقلیه خود مدارا می کنند با انسانهای دور و اطرافشان مدارا نمی کنند بویژه در زندگی مشترک ، زن وشوهر در زندگی مشترک، با انسان زندگی می‌کنند انسانی که روح پیچیده و ظریف دارد و به طریق اولی باید اخلاق مدارا و رسیدگی و درک همسر را از خود نشان دهند. پس باید قوانین زندگی با انسان را از راه مطالعه، استفاده از تجربه دیگران، تفکّر و یا مشاوره بیاموزند.
از قوانین اصلی زندگی این است که توقّع خود را با شرایط همسرمان تنظیم کرده و همیشه ظرفیّت، استعداد و توان خودش را مدّ نظر قرار دهیم. توجّه به توان جسمی، مالی، فکری و روحی همسرمان می‌تواند تنظیم کننده سطح توقّع ما از همسرمان باشد. سعی کنیم اخلاق مدارای ماشینی را در زندگی مشترک هم رعایت کنیم. اینطوری چرخ زندگی بهتر خواهد چرخید.
