از ثوبان غلام پیامبر صلی الله علیه و آله نقل شده که گفت ما جمعی در خدمت پیامبر بجایی می رفتیم.
عبورمان به گورستانی افتاد. حضرت اندکی در میان قبرها بایستاد و سپس به راه افتاد
من عرض کردم توقف شما در قبرستان به چه خاطر بود؟ حضرت سخت گریه کرد و ما نیز محزون و گریه کردیم
سپس فرمود: ای ثوبان! اینان در قبرهایشان معذّبند آنچنان که من ناله آنها را شنیدم و دلم به حالشان به رحم آمد و از خدا خواستم عذابشان را تخفیف دهد و خداوند اجابت فرمود
اگر اینها در ماه رجب روزه گرفته بودند، در قبرهایشان عذاب نمی شدند
عرض کردم یا رسول اللّه روزه و عبادت در ماه رجب از عذاب قبر ایمنی می دهد؟
فرمود آری! سوگند به آنکه مرا به حق فرستاد هر مرد و زن مسلمانی که یک روز از رجب را روزه بدارد و یک شب آن را به عبادت برخیزد و جز رضای خدا نظری نداشته باشد عبادت هزار سال در نامه عملش ثبت گردد که روزهایش را روزه و شبهایش را به عبادت گذرانده باشد.
منبع: بحارالانوار ج ۴۹ ص ۳۹