بی بهانه خوب باشیم

هرگاه عیبی در کسی دیدیم ، به خودش بگوییم نه به کسی دیگر ، چون تغییر آن دست خودش هست نه دیگران!!!
کار اولت ثواب دارد و نصیحت است ، اما گزینه دوم ، غیبت است و گناه.
چرا موقعی که چیز منفی در کسی می بینیم ، جز خودش همه را خبر می دهیم؟
جمله ای که بر یک هتل نوشته بود شگفت زده ام کرد:
" اگر سبب رضایتت شدیم از ما سخن بگو و گرنه به خود ما بگو"
بر خود تطبیقش دهیم تا غیبت از میانمان برود!

نصیحت کن اما رسوا نکن!

سرزنش کن اما جریحه دار نکن!