هرجای دنیایی دلم اونجاست
گاهی خدا چیزهای بزرگ را در چیزهای کوچک قرار می دهد!
حاج اسماعیل دولابی: روح پذیرش ذکر خـداست. در شبـانه‌روز یک ربع، ده دقیـقه، برای خـدا خلوت کن. نیـمه‌شب، نمـاز هم نمی خواهی بخوانی نخوان، ولی بنشین و جسم و روح و هستی خودت را نقد بگذار در مقابل خدا. بگو خدایا دنیا خیلی شلوغ است؛ خودت می دانی که عالمی که در آن زندگی می کنیم شلوغ است؛
می خواهم ده دقیقه بنشینم خستگی ام در برود. شبانه‌روز به کار مشغولم؛ ... همه وقت در کارم، حتی در خواب هم کار می کنم. چند دقیقه اجازه بده در محضر شما بنشینم. این را به خودتان بگویید. بنشینید با خدای خودتان خلوت کنید.
ممکن است در همین چند دقیقه خلوت، کار چند هزار سال را انجام دهی. گاهی می بینی خدا چیزهای بزرگ را در چیزهای کوچک قرار می دهد. خداوند قادر است. او بنی آدم را خیلی عجیب آفریده است. خودش فرمود: «فَتَبارَکَ اللهُ اَحسَنُ الخالِقینَ». معلوم می شود که چه چیز بزرگی آفریده است که این حرف را می زند.
[ طوبای_محبّت (مجالس حاج محمد اسماعیل دولابی) کتاب یک - مجلس پنجم - صفحه 66 ]
